Skip to main content

Laat ik een aantal zaken vooraf duidelijk maken:

  • Nee, ik ben niet tegen nieuwe ontwikkelingen.
  • Nee, ik ben niet vastgeroest in mijn eigen bestaande manier van werken.
  • Nee, ik ben geen digibeet of tegen alles wat met online te maken heeft.
  • Ja, ik geloof dat werken op afstand en thuiswerken eindelijk doorgebroken is, en terecht.
  • Ja, ook ik denk dat we met z’n allen veel te veel (en te lang) vergaderen.
  • etc.

Maar, ik ben ervan overtuigd dat we de kracht en de noodzaak van direct, face-to-face menselijk contact enorm onderschatten.

Mijn werk bestaat, normaal gesproken, uit het coachen en geven van (groeps-)trainingen. Dat is sinds 13 maart volledig stil komen te liggen. Net als vele andere ZZP’ers en ondernemers heeft dit een enorme financiële maar zeker ook sociale impact. Om me heen hoor en lees ik veel positieve berichten over allerlei succesvolle initiatieven die de face-to-face training moeten vervangen. Onzin! Er gaat simpelweg niets boven direct menselijk contact. De impact van een online sessie haalt het verreweg niet bij een echt ‘live’ moment waarin deelnemers met elkaar een leerproces doormaken.

Geloof je me niet? Kijk dan maar eens om je heen. Vandaag de dag kun je nagenoeg alles online bestellen en laten thuisbezorgen. Betekent dat het einde van alle winkels? Nee, hebben mensen toch de behoefte om, het liefst samen, er op uit te gaan en lekker te winkelen. Rutte raadt ons af om te gaan ‘funshoppen’ maar dat zit in ons als mens. We willen eruit, andere mensen zien en ons onderdeel van de maatschappij voelen. Dat fysieke winkels al veel langer onder druk staan heeft niets te maken met het feit dat online zoveel makkelijker of goedkoper is. Dat komt omdat te veel winkels niet de service en beleving leveren die de moderne kritische consument verwacht. Maar dat is een andere discussie, misschien een onderwerp voor een ander blog.

Is menselijk contact dan echt zo belangrijk? Jazeker! Het is een van onze meest primitieve basisbehoeften die we simpelweg niet kunnen negeren. In een bizar en luguber onderzoek van de Oostenrijkse psychoanalist René Spitz in de jaren 40 bleek dat menselijk contact en affectie van levensbelang is voor de mens. Spitz wilde onderzoeken of mensen zonder affectie kunnen overleven. Spitz voerde een onderzoek uit op 40 pasgeboren baby’s. 20 baby’s kregen de basisverzorging van voeding, verschonen en wassen, maar niets meer. De verzorgers mochten de baby’s niet aankijken, hen niet meer aanraken dan nodig en niet met hen communiceren. De andere 20 baby’s kregen ook de basisverzorging maar werden daarnaast wel ‘normaal’ verzorgd, met aandacht, genegenheid en echt contact.

Het experiment werd na vier maanden stopgezet. Tegen die tijd was al minstens de helft van de baby’s zonder affectie gestorven. Alle baby’s waren weliswaar fysiek in goede gezondheid, toch was niet helaas niet voldoende. De andere 20 baby’s die een normale verzorging kregen, bleven allemaal in leven. De conclusie was dat affectie levensnoodzakelijk is voor de mens.

De Coronacrisis is geen luguber experiment, maar het effect op ons als sociaal mens is overal terug te zien. Het is niet voor niets dat het aantal sterfgevallen in verzorgingstehuizen tijdens deze crisis bijna is verdubbeld. Volgens Paul van Lange, hoogleraar psychologie, is chronische eenzaamheid net zo schadelijk voor je als 15 sigaretten per dag!

Elkaar niet kunnen zien en spreken in levenden lijve is geen luxe; het is een noodzaak. In gevangenissen werden gedetineerden vroeger in een isoleercel geplaatst om elk contact met anderen zoveel mogelijk te beperken. Dit werd als de meest extreme straf ervaren. Gelukkig zijn veel landen deze maatregel aan het herzien. Waarom? Men vindt dat het contact met de medemens een grondrecht is en dat elke vorm van isolatie uitsluitend mag worden toegepast als laatste redmiddel, als er geen andere opties meer zijn.

Social distancing, 1,5 meter maatschappij, lockdown etc. Het zijn begrippen waar we aan zullen moeten wennen. Ook wij als trainers en coaches zullen hier mee moeten leren omgaan. Wanneer het gaat over leren en ontwikkelen, dan blijf ik geloven in het rendement en effect van leren in groepsverband. Inderdaad, face-to-face en niet via Zoom, Teams of welke online tool dan ook. Dit zijn prima hulpmiddelen. Ik coach immers nu zelf ook virtueel. Echter, vaak zijn dit wel bestaande deelnemers uit voorgaande trainingen. Daar is dus al een live contact moment aan vooraf gegaan en we hebben al een zekere band met elkaar.

Nu denk je misschien ‘Virtueel coachen en trainen is toch net zo effectief, je kunt elkaar immers zien en horen.’ Als je weet dat ruim 90% van alle communicatie bestaat uit lichaamstaal en intonatie dan snap je dat een volledige training volgen via een online sessie nooit hetzelfde effect en rendement kan hebben als aan ‘classroom’ training. Wanneer ik voor de groep sta dan maak ik écht contact met mijn deelnemers. De theorie kan ik ze via een e-learning module prima geven, maar het leren komt pas wanneer ik de mensen laat zien wat men met die theorie kan doen. De groep leert ook van elkaar en beleeft elke trainingsdag als een bijzonder leermoment. De interactieve elementen, opdrachten, discussies en rollenspellen uit mijn trainingen zijn vaak de hoogtepunten uit de training die je slechts zeer beperkt digitaal na te bootsen zijn. De locaties, waar ik de trainingen geef, snappen maar al te goed dat een training een beleving is. Ze zorgen daarom voor een fijne en inspirerende ruimte, veel daglicht en ruimte voor de deelnemers, en lekker eten en drinken om ook de innerlijke mens te verwennen. Inhoud, groepsdynamiek en beleving samen zorgen voor een optimale leeromgeving.

Dus, ja we moeten met onze tijd mee. En ja, we kunnen veel minder vaak naar kantoor. Ja, die vergadering had ook vervangen kunnen worden een duidelijk en goed geschreven email. En ja, leren kan ook zeker digitaal. Maar wil je medewerkers echt laten groeien en ontwikkelen dan zijn groepstrainingen en face-to-face contact nog steeds het meest effectief. Dus ik wens iedereen heel veel sterkte in deze uitdagende tijden, het is echt niet makkelijk. Maar ik ben ervan overtuigd dat we het samen gaan redden. Ondertussen kijk ik uit naar het eerste moment dat ik weer een training kan verzorgen, met een leuke groep leergierige deelnemers die op ‘gepaste afstand’ met elkaar een succesvolle training gaan beleven!

Stay safe.
Stay smart.
Stay positive.

Jay Hijmering is al 8 jaar consultant, trainer en coach op het gebied van commercie, klantgerichtheid en communicatie. Hij heeft ruim 20 jaar commerciële ervaring in diverse (management) rollen bij gerenommeerde bedrijven als T-Mobile, Sanoma Uitgevers en Shimano Benelux. Vanuit die achtergrond adviseert hij zowel Nederlandse als internationale klanten over hoe de organisatie en haar medewerkers een betere relatie met de klant kunnen opbouwen om zo tot betere resultaten te komen.

Meer informatie op de website van Jay Hijmering