ZEEWOLDE- ‘Wit goud’ noemt Nico Marsman van International Membrane Technologies het witte ‘rietje’ met zeven kanaaltjes. ‘Sevenbore’ in de taal van het bedrijf dat aan de Mast gevestigd is.
Marsman is een van het trio directeuren dat verder bestaat uit Kees van der Geer en marketingman Bert Welkers. De functie van het ‘rietje’ is van groot belang. Er wordt onder druk water in gespoten. Aan het uiteinde wordt het water tegengehouden, het kan geen andere kant op dan door de poreuze wanden van de kanalen, de membranen. De gaatjes in deze membranen zijn zo klein- een twintigmiljoenste millimeter- dat het water er doorheen sijpelt maar micro-organismen (potentiele ziektekiemen als bacteriën en virussen) tegen worden gehouden. In het nenbaar zitten weer zoveel van deze gaatjes dat water heel snel gefilterd wordt.
Het ‘rietje’ zweet als het ware het water uit. Het belang van schoon, steriel water is duidelijk. Talloze ‘rietjes’worden in grotere of kleinere buizen/installaties geplaatst, afhankelijk van het gebruiksdoel. Deze buizen worden gemaakt op de productie-unit op het Trekkersveld. Gebruikers zijn ziekenhuizen, verzorgingstehuizen, hotels en zeker voor de derde wereld. Alle ziekenhuizen in Denemarken werken met de Nederlandse vinding, het Amstel en het Okurahotel in Amsterdam hebben het. Ook de Nederlandse marine gebruikt het. In Europa staan nu 400 installaties die in Zeewolde gemaakt zijn. De focus gaat nu meer naar zuid-Eurpa, waar door het warme weer besmetting van water meer op de loer ligt. In dorpen in de Filipijnen en Shri Lanka zorgen kleine en handzame buizen voor schoon drinkwater. Door de veelheid ‘rietjes’ kan ook de kleine installatie acht liter water per minuut aan aan
Membraantechnologie voor micro-filtratie bestond al, de ‘rietjes’ ook, maar dan met een kanaal. ‘Dat is kwetsbaar en kan makkelijk breken’, legt Marsman uit. De zeven kanalen, zeven wanden, zorgen voor stevigheid en flexibiliteit. Het geheim zit ‘m ook in het omhulsel. Daar zit ruim tien jaan ontwikkeling en research in. Het omhulsel bestaat uit een schuim dat tegelijk poreus is als stevig. Nederland loopt voorop in deze technologie en IMT is daar weer leidend in. Directe aanleiding was de uitbraak van Legionella in 1999.
De techniek is al in de jaren ’80 uitgedacht door professor Koenhen van de universiteit van Twente. Chemical engeneer Marsman zette de theorie om in een praktische toepassing. Met simpel materiaal uit de bouwmarkt werden de eerste installaties gebouwd. Nog geen drie jaar geleden stond hijzelf nog met vrouw en zoon (die nu samen met zijn team in Sevenbore voetbalshirts speelt) de productie te doen.
De afzet groeit als kool. Momenteel zijn er gesprekken met een groot Indiaas energiebedrijf. Als de FlevoPost met de directie spreek ligt een folder in het Japans op tafel. Het Zeewoldese product gaat over de hele wereld. Marsman: ‘Wij zijn een van de weinige bedrijven die geen spullen uit China halen, maar erheen brengen’. De rietjes worden als lange slierten spaghetti geproduceerd. Meer dan 6000 kilometer verlaat dit jaar de productiehal. Volgend jaar is dat verdubbeld, zegt Kees van der Geer. ‘En het jaar daarop weer’. Met smart zit het bedrijf dan ook te wachten op de nieuwbouw op Trekkersveld III. Volgend jaar oktober moet dit in bedrijf zijn. De toelomstverwachting is dat er all over the World productie-units gebouwd worden.
Het kleine IMT neemt het met ‘sevenbore’ op tegen grote jongens als Siemens, Dow en General Electric. Ze kijken allemaal met argusogen naar de kleine wereldspeler uit Zeewolde. Waarom de grote bedrijven meerkanaals membranen niet ontwikkelen? ‘Ze zijn te groot, niet flexibel’, zegt Marsman. ‘Innovatie komt uit het midden- en kleinbedrijf, niet van de grote jongens’. Er zijn nog genoeg mogelijkheden in de membraantechnologie. Marsman: ‘denk maar aan het halen van CO2 uit de lucht’. Meer inforrmatie: www.imtmembranes.nl
